Love to Learn Spotlight: Will Thalheimer

Je zou denken dat de échte zwaargewichten in L&D van jongs af aan voorbestemd waren om de L&D-wereld te veroveren.

Maar Will Thalheimer, de ster van deze Love to Learn Spotlight, nam bepaald geen rechte weg richting learning & development en deed van alles voordat hij in het leerwereldje terechtkwam.

Kronkelige weg naar leren op de werkvloer

Voordat hij zijn draai vond in het vak, werkte Will in keukens, ging hij langs de deuren om (tevergeefs) stofzuigers te verkopen, ondersteunde hij kwetsbare tieners in de geestelijke gezondheidszorg, reed hij in een busje voor volwassenen met een verstandelijke beperking en gaf hij af en toe een yogalesje.

Nadat hij eindelijk was begonnen aan een studie psychologie, belandde hij bij een verzekeringsmaatschappij. Daar kwam hij er snel achter dat hele dagen naar zorgdeclaraties staren niet zijn roeping was. “De eerste vier weken vond ik het leuk. Daarna was het dodelijk saai.”

Een MBA volgde, maar ook daar sloeg de vonk niet over. Tot hij per toeval een module over instructional design tegenkwam. En dát, zegt hij, was raak: “Ik vond het geweldig.” Uiteindelijk viel zijn oog op een advertentie in Training Magazine van ‘De Wereldleiders in Bedrijfssimulatie’ (toevallig slechts vier straten van zijn huis vandaan).

Hij liep ongevraagd naar binnen in zijn enige pak (dat zijn vader met hem had uitgezocht) en praatte zichzelf naar binnen. “Er was nog nooit iemand spontaan naar binnen gestapt. Ze vroegen me de volgende dag terug te komen – en toen namen ze me aan.”

Dat was het moment waarop alles op z’n plek begon te vallen. Wat volgde was een carrière gewijd aan het brengen van helderheid, scherpte en gezond verstand in de wereld van leren op de werkvloer.

Nieuwerwetse simulaties

Bij Strategic Management Group (het simulatiebedrijf) werkte Will aan het bouwen van business- en leiderschapssimulaties met niets meer dan simpele keuzescenario’s en ‘draagbare’ computers van 13 kilo met monochrome schermen. “Dat was destijds de allernieuwste technologie.”

De simulaties werden gebruikt in workshops waarin deelnemers scenario’s doorliepen en feedback kregen op basis van zakelijke indicatoren, zoals omzet of kosten. De technologie was primitief naar huidige maatstaven, maar de ervaring was krachtig. “Het was ongelooflijk hoe betrokken mensen waren bij groene tekst op een zwart scherm.”

Kloof tussen leerwetenschap en praktijk

De impact werd al snel wereldwijd. Op het moment dat Niels in Brazilië landde, werd hij uitgenodigd om training te geven in Singapore.

Dat was het moment waarop duidelijk werd dat de aanhangers van LXD zich over de hele wereld bevonden. Niels stond voor een nieuwe uitdaging: hoe breng je al deze mensen samen?

Om dit aan te pakken, ontwikkelde hij de Learning Experience Canvas, een gratis tool waarmee docenten en ontwerpers gestructureerde leerervaringen kunnen creëren. Steeds meer mensen gingen ermee aan de slag, en zo groeide er een internationale community. Dit mondde uiteindelijk uit in LXDCON, een jaarlijkse conferentie die dit jaar al voor de tiende keer wordt gehouden.

Smile sheets tegen het licht

Een van Wills grootste frustraties? De hardnekkige afhankelijkheid van smile sheets en evaluaties aan het einde van een training. “We meten precies op het moment dat alles nog vers in het geheugen zit. Dat is geen goede manier van meten.” Volgens Will laten meerdere meta-analyses zien dat deze enquêtes nauwelijks iets zeggen over echte leerresultaten. De correlatie was slechts 0,09. “Dat is praktisch niets.”

Om professionals te helpen enquêtes te maken die wél iets opleveren, ontwikkelde Will Performance-focused Learner Surveys – een slimmere manier van feedback verzamelen, met vragen die echt iets blootleggen:

• Hebben deelnemers de stof echt begrepen?

• Zijn ze gemotiveerd om het toe te passen?

• Hebben ze de steun om het geleerde op het werk te gebruiken?

Wills advies? “Wat je ook doet, vertrouw niet alleen op learner surveys. Dat is niet genoeg. Maar als je ze dan tóch gebruikt, doe het dan tenminste goed.”

Maak kennis met LTEM

Om learning professionals voorbij de smile sheets te helpen, ontwikkelde Will het Learning-Transfer Evaluation Model (LTEM). In plaats van alleen aanwezigheid of tevredenheid te meten, stimuleert LTEM organisaties om te kijken naar uitkomsten die er écht toe doen: van besluitvorming en taakuitvoering tot de langetermijneffecten op de werkvloer.

“Het is het enige evaluatiemodel dat ik ken waar leerwetenschap is ingebouwd,” zegt Will. “Het duwt ons richting slimmere, realistischere keuzes over wat we meten en waarom.”

En hij benadrukt ook: het hoeft niet meteen perfect. “Je gaat niet de ideale evaluatie bouwen op dag één. Vraag jezelf gewoon af: wat is één stap die we kunnen zetten om dit beter te doen?”

Leer van Will

Will had nooit de ambitie om een thought leader te worden – hij kon gewoon niet om de kloof heen tussen wat onderzoek zegt en wat er in L&D echt gebeurt. Dus die kloof werd zijn missie.

Vandaag de dag is Will een van de meest gerespecteerde stemmen op het gebied van evidence-based practice. Zijn doel? De L&D-wereld helpen afscheid te nemen van traditie om de traditie en zich te richten op wat écht werkt. Met humor, eerlijkheid en een flinke dosis bewijs helpt hij learning professionals anders kijken naar wat ze meten, hoe ze lesgeven en waarom dat ertoe doet.

En precies die mix van onderzoek, realisme en verfrissend heldere taal brengt hij straks mee naar het podium van de Love to Learn Experience, waar hij dieper ingaat op learning evaluation en LTEM, en praktische tools deelt om te meten wat er echt toe doet.

Geen zorgen, de chocolademunten blijven thuis.